TY - JOUR ID - 131714 TI - بررسی بهینه‌ترین روش برای تخلیه پساب شور: مطالعه موردی یک کارخانه‌ آب‌شیرین‌کن در عسلویه JO - نشریه هیدرولیک JA - JHYD LA - fa SN - 2345-4237 AU - بابایی نژاد, وحید AU - خورسندی, بابک AD - دانشگاه امیرکبیر AD - دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 16 IS - 3 SP - 1 EP - 15 KW - CORMIX KW - VISJET KW - پساب KW - شورابه KW - آب‌شیرین‌کن DO - 10.30482/jhyd.2021.265927.1501 N2 - کارخانه‌های آب‌شیرین‌کن عسلویه یکی از منبع‌های مهم تامین آب شرب این منطقه‌هاست. یکی از این کارخانه‌ها در این پژوهش بررسی شده است. پساب یا شورابه این کارخانه به صورت سطحی در ساحل خلیج فارس تخلیه می‌شود و باعث افزایش ۱۶ درصدی غلظت نمک سیال محیط در فاصله ۲۰۰ متری از محل تخلیه می‌شود. در این پژوهش، با استفاده از مدل‌های CORMIX و VISJET به بررسی پیش‌فرض‌های مختلف تخلیه پساب این کارخانه، به منظور دستیابی به بهینه‌ترین روش تخلیه از لحاظ میزان رقیق‌سازی و قانون‌های زیست‌محیطی پرداخته می‌شود. برخورد جت خروجی از تخلیه‌کننده‌های مایل مستغرق به سطح آب باعث کاهش میزان رقیق‌سازی می‌شود و به همین دلیل استفاده از این نوع تخلیه‌کننده‌ها در عمق‌های کم دریا مناسب نیست. در صورت استفاده از تخلیه‌کننده مستغرق تک‌مجرایی با زاویه 0، 30 و 60 درجه (به‌ترتیب در عمق‌های 1، 5 و 9 متر)، غلظت نمک سیال محیط در فاصله ۲۰۰ متری از محل تخلیه به‌ترتیب 4/9، 2/2 و 5/1 درصد افزایش خواهد یافت. افزایش خروجی‌ها و استفاده از تخلیه‌کننده چند‌مجرایی باعث کاهش ارتفاع صعود بیشینه (ماکزیمم) جت، فاصله افقی نقطه برخورد پساب به زمین از تخلیه‌کننده و سرعت خروجی پساب می‌شود. در صورت استفاده از تخلیه‌کننده چندمجرایی مایل بازاویه تخلیه 60 درجه و با شمار ۱۰ خروجی در عمق 8/3 متری برای تخلیه پساب این کارخانه آب‌شیرین‌کن عسلویه، غلظت نمک سیال محیط در فاصله ۲۰۰ متری از محل تخلیه تنها به میزان 8/0 درصد افزایش می‌یابد و این گزینه از لحاظ زیست‌محیطی بهترین گزینه برای تخلیه پساب این واحد صنعتی است. UR - https://jhyd.iha.ir/article_131714.html L1 - https://jhyd.iha.ir/article_131714_132c8e271c9ea73dcf4fe0895cde6534.pdf ER -