برداشت شن و ماسه، بخصوص از مکانهایی با پتانسیل کمتر، پارامترهای رسوب و جریان اطراف پایههای پل را تحت تاثیر قرار داده و با ایجاد تلاطم و افزایش بار رسوبی در جریان منجر به تاثیرات منفی بر میزان و وسعت آبشستگی حول پایههای پل میگردد. در تحقیق حاضر، تاثیر برداشت مصالح رودخانهای و پارامترهای هیدرولیکی و رسوبی، بر آبشستگی گروهپایه پل، بررسی گردید. بدین منظور 22 آزمایش در دو دانهبندی مختلف A (قطر متوسط ذرات mm78/0) و B (قطر متوسط ذرات mm78/0)، برای دو حالت بستر با گودال و بدون گودال مورد بررسی قرار گرفت. دو گروهپایه با سه پایه متوالی در راستای جریان در بالادست و پاییندست بستر متحرکی به طول 25/4 متر، درون کانالی به طول 13 متر و عرض 2/1 متر قرار گرفته است. تاثیر برداشت مصالح بر میزان آبشستگی در هر دو قسمت بالادست و پاییندست گروهپایههای مذکور در شرایط جریان زیر بحرانی (محدوده عدد فرود 1/0-5/0) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در اعداد فرود 5/0 برای هر دو مدل A و B، وسعت در پایه اول در بستر بالادست دارای بیشترین مقدار و در اعداد فرود 25/0 نیز برای هر دو مدل A و B پایه چهارم که در بستر پاییندست واقع است، بیشترین وسعت آبشستگی را به خود اختصاص میدهد. بررسی پاییندست گروهپایهها برای برداشت شن و ماسه، نشان داد که گروهپایهها به برداشت مصالح از پاییندست خود حساستر هستند. چراکه با برداشت مصالح از بالادست گروهپایه، عمق آبشستگی کاهش و برداشت از پاییندست این گروهپایه، عمق آبشستگی را افزایش میدهد.